Przemarsz odbył się w Elblągu już po raz piąty. Tym razem jednak, inaczej, niż w latach ubiegłych, punktem wyjścia był dziedziniec ratusza; dotąd było to ostatnie miejsce, do którego docierali manifestujący. Przemarsz rozpoczęło spotkanie z wiceprezydentem Witoldem Wróblewskim (jak usłyszeliśmy, prezydent jest dziś w mieście nieobecny). W imieniu osób niepełnosprawnych szefowa Polskiego Stowarzyszenia na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym Beata Peplińska - Strehlau wręczyła prezydentowi list z postulatami. W tym roku środowisko elbląskich niepełnosprawnych oczekuje, że przyjęty zostanie do realizacji powstały niedawno program wyrównywania szans osób z niepełnosprawnościami oraz że do strategii rozwoju Elbląga zostanie dołączona napisana w ubiegłym roku „strategia organizacji pomocowych”.
- Obiecuję, że wspólnie z organizacjami będziemy robić wszystko, by poprawić warunki, w jakich żyją elbląscy niepełnosprawni – zapewnia wiceprezydent.
Najnowsze artykuły w tym dziale
A moim zdaniem...
Zapewnienia, zapewnienia...
Powoli, powoli, ale do przodu. Trzeba przyznać, że jest mimo wszystko lepiej niż kilkanaście lat temu, gdy niepełnosprawni byli niewidoczni - temat tabu. Ale teraz też są ludzie, którzy niepełnosprawnych traktują nadal przedmiotowo, a ruch pozarządowy samych zainteresowanych traktują jak dopust Boży. Np. wiece prezydenta Gliszczyńskiego i część dawnych czynowników opieki społecznej drażnią niepełnosprawni "amatorzy", którym się wydaje, że wiedzą lepiej czego im potrzeba, niż wyspecjalizowane służby mops-owskie.
zdecydowanie wolę "Przemarsz Przyjaźni” niż "Tydzień Walki..."
Arsenie Lupin, tę rymowankę nagryzmoliłam kiedyś dawno, przysłuchując się różnym wywodom, na spotkaniu w sprawie Tygodnia z udziałem WAŻNYCH OSÓB, które pozornie /z urzędu/ tą sprawą były zainteresowane. / Nie dotyczy, to urzędników autentycznie zainteresowanych rozwiązywaniem problemów osób niepełnosprawnych./ Wiem, że jeszcze dużo wody upłynie zanim społeczeństwo się połapie, co to znaczy „równe prawa dla wszystkich”.
*
Ślepaki, składaki, gwizdki
O coś walczą, protestują
Trzeba jakoś ich oswoić
Niech humoru nam nie psują.
*
To źle wpływa na trawienie
Takie ordynarne słowa
Najlepiej się nie wychylać
Za kwiatki – bratki się schować.
*
Ułożymy śliczne hasła
Buzi – dupci, babcie – dzieci
Nikt nikogo nie urazi
No i Tydzień jakoś zleci.