Browarna przebiega od ul. Robotniczej do Elektrycznej, odcinek przebiegający w pobliżu osiedla Zawada został wcielony do miasta w 1913 roku. Początkowo, w średniowieczu, ten trakt był nazywany Długą Uliczką Niską (Die lange Nider Gasse), przed 1830 r. zaczęto ją określać jako Długa Niska (Lange Niderstrasse), a na początku XX wieku nazwano ją ul. Kasztanową (Kastanienstrasse). W 1924 r. przemianowano ją na ul. Zissego (Zissestrasse). Dalsze zmiany nazw nastąpiły po II wojnie światowej. W latach 1945-1955 występowała jako ul. 3 Maja, w latach 1955-1990 - jako ul. Dzierżyńskiego. Ostatnia zmiana nastąpiła w 1990 r., kiedy to przemianowano ją na ul. Browarną.
Wzdłuż ulicy nad prawym brzegiem rzeki w XIX w. znajdowało się wiele zakładów pracy wchłoniętych stopniowo przez stocznie Schichaua. Jednym z takich zakładów była założona w 1801 r. stocznia armatorów Klugego i Rosskampfa.
Dwie szkoły
Przy skrzyżowaniu ul. Browarnej i Robotniczej, znajduje się budynek szkolny mieszczący obecnie w swoich podwojach Gimnazjum nr 9. Budynek został wzniesiony na koszt firmy Schichaua w 1873 r. i mieścił dwie szkoły: 4. Szkołę dla Chłopców im. Schichaua (Schichau-Schule - Schichau uczęszczał do niej, kiedy to jeszcze znajdowała się na terenie byłej łasztowni przejętej właśnie przez tegoż fabrykanta) oraz 4. Szkoła dla Dziewcząt, od 1914 r. nosząca nazwę szkoły Elżbiety (Elisabeth-Schule) a to na cześć córki Schichaua, która to do niej uczęszczała. Budynek szkolny w 1896 r. podwyższono o jedną kondygnację. Po 1945 r. w budynku mieściła się Szkoła Podstawowa nr 7. i funkcjonowała do 2001 r., kiedy to w jej murach umieszczono Gimnazjum nr 9.
Jeszcze dwa lata temu na skwerze przed budynkiem szkolnym znajdował się dawny szalet miejski, był to budynek murowany. W ostatnich latach pełnił rolę składu na narzędzia dla Zarządu Zieleni Miejskiej, został on rozebrany przy okazji prowadzonej modernizacji ulicy.
Po przeciwnej stronie znajdują się dwie niemal identyczne wille pochodzące prawdopodobnie z przełomu XIX/XX w.
Zajezdnia z 1928 roku
Jednym najciekawszych obiektów przy ul. Browarnej jest zajezdnia tramwajowa. Jak już wspominałem w jednym z wcześniejszych odcinków, tramwaje w Elblągu uruchomiono w 1895 r. Pierwsza zajezdnia mieściła się przy ul. Szpitalnej, drugą – przy ul. Browarnej oddano do użytku w 1928 r.
Dach zajezdni tramwajowej przy ul. Browarnej (fot. autor)
W wyniku działań wojennych zajezdnia przy Szpitalnej została całkowicie zniszczona. Znacznemu zniszczeniu też uległy linie tramwajowe. Ich odbudową zajęli się przybyli do Elbląga tramwajarze z Warszawy, postąpili wbrew ocenom specjalistów sugerującym o nieopłacalności odbudowy linii tramwajowej.
Pierwszy tramwaj po wojnie wyjechał na tory już w czerwcu 1946 roku, kursował na linii łączącej plac Słowiański z ul. Obrońców Pokoju. Olbrzymia w tym zasługa Stanisława Piekarskiego, pełniącego wówczas rolę kierownika technicznego w przedsiębiorstwie Tramwaje Elbląskie i całej załogi. Za zasługi na rzecz miasta Stanisław Piekarski otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Elbląga.
Kolejne ciekawostki o historii ulicy Browarnej już za tydzień.
