O chrobotkach czytamy m.in. na stronie Lasów Państwowych. Radzą sobie one dobrze na suchych i niezbyt zasobnych w substancje mineralne glebach.
- Chrobotek to gatunek grzybów, który ze względu na współżycie z glonami zaliczany jest do porostów. Należy on do organizmów pionierskich, przystosowanych do życia w trudnych warunkach przy minimalnych wymaganiach. Dopiero obumarłe szczątki porostów powoli tworzą warstwę próchniczą gleby i jednocześnie ją użyźniają. Tacy prekursorzy umożliwiają z czasem sukcesję kolejnym, większym i bardziej wymagającym roślinom – tłumaczy Paweł Jaczewski. Chrobotki mogą więc być bardzo pożyteczne.
Do chrobotkowatych należy m.in. występujący w Polsce chrobotek leśny, objęty częściową ochroną. Jak podaje Encyklopedia Warmii i Mazur, porost ten rośnie na ziemi, na niżu, głównie w borach sosnowych. Można go spotkać w całym kraju. Jest jeszcze chrobotek reniferowy, strojny, palczasty, alpejski, łuskowaty... i dziesiątki innych.
Przypomnijmy. Porosty to organizmy symbiotyczne. Jak podaje ekologia.pl, składają się „z heterotroficznych grzybów żyjących w luźnej bądź ścisłej symbiozie z autotroficznymi sinicami lub zielenicami. Porosty to grupa obejmująca ok. 17 tys. gatunków żyjących w różnorodnych siedliskach na całej kuli ziemskiej”. Na świecie pojawiły się prawdopodobnie ok. 400 mln lat temu. W Polsce jest ok. 1600 gatunków porostów.
- Dodajmy, że chrobotki występują także w Nadleśnictwie Elbląg, mimo tego, że przeważają tu głównie żyzne siedliska. Jednak na Mierzei Wiślanej na wydmach, z czasem zalesionych przez pruskich leśników, są jeszcze nieliczne miejsca, gdzie niewielka żyzność gleb pozwala na wytworzenie się takich zbiorowisk leśnych, w których występują właśnie chrobotki - podkreśla Jan Piotrowski z Nadleśnictwa Elbląg.
Najnowsze artykuły w tym dziale
