ELBLĄG Rozkwitły drzewa i kwiaty. Miasto wygląda, jak duży bukiet.
Ale są ludzie, którzy nie widzą tego piękna i nie dbają o nie.
Oto kilka obrazków jak niszczy się zieleń na terenie miasta:
Park Kajki – wygracowane alejki, ścieżki, obsadzone kwiatami klomby i rabaty, trawniki zasiane młodą trawą. U skraju trawników białe tabliczki z czarnym napisem „nie deptać trawników”.
Alejką idzie towarzystwo składające się z sześciu osób (zapewne pary małżeńskie), a przed nimi siedmioro dzieci, które biegną, popychają się i przewracają... na trawniki dokazując z uciechy i nadmiaru radości, jaka je przepełnia. Żadne z rodziców nie zwraca uwagi dzieciom na nie właściwe zachowanie się, żadna z matek ani żaden z trzech ojców nie upomni dziecka, aby nie niszczyło piękna przyrody. A tabliczki stoją i czarnymi literkami wołają... wołają...
Przy ul. Asnyka rośnie piękna rajska jabłoń, obsypana kwieciem, że prawie nie widać liści. Nie, już nie jest! Była... Bo oto w sobotę 12 maja dwie dziewczynki liczące po 10 – 11 lat zniszczyły ją doszczętnie. Jedna z nich ubrana w kremową sukienkę weszła na drzewo, a druga w granatowej stała pod drzewem. Ta na drzewie darła gałązki i kwiecie pełnymi garściami, rzucając je stojącej pod drzewem koleżance, która nie mogła pomieścić w małych dłoniach ani dziesiątej części zniszczonych gałązek. Na zwróconą im uwagę dziewczynki zareagowały pogardliwym milczeniem i... dzieło zniszczenia wiodły dalej.
Przy ul. Chrobrego w ogrodzie prywatnym rósł złotodeszcz (forsycja), rozjaśniając żółtą plamą dookolną zieleń. Krzew był piękny i starannie pielęgnowany. Ulicą przechodziło kilku młodzieńców po 18 – 20 lat. I oto w kilka minut z pięknego przed chwilą drzewka pozostał kikut z żałośnie sterczącymi, poobłamywanymi gałęziami, a młodzi zwycięzcy bezbronnego krzaka w kilkanaście minut później wyrzucili na chodnik bezwartościowe dla nich „bukiety”.
Przykłady takie można by mnożyć w nieskończoność. A oburzony tym wandalizmem przechodzień, który próbuje reagować, spotyka się z reguły z pogardliwym milczeniem, albo, co gorsza, z wyzwiskami i groźbami.
A ponieważ wszelkie nawoływania były dotąd bezskuteczne, może pomoże sposób, aby nasze najmłodsze pociechy w przedszkolach uczono nie tylko szacunku dla przyrody, ale i zawstydzania osób starszych, depcących trawniki i łamiących drzewa, czy krzewy.
Najnowsze artykuły w tym dziale
A moim zdaniem...
A to paskudy, te dziewczynki!
Ciesze się, że nie wszyscy są w naszym mieście obojętni na piękno przyrody jaka nas otacza.
Zrozumienie tego, że przyroda jest naszym wspólnym
dobrem nie jest prostą sprawą i kształtuje się je latami.
Znam ten problem dobrze z racji posiadania własnych
dzieci. Mówmy o tym często w Vectrze i piszmy
na ten temat w gazetach. Mieszkańcy muszą traktować
Elbląg jak naszą wspólną własność.
Olek