Jegłownik to wieś położona na Żuławach w powiecie elbląskim gminie Gronowo Elbląskie. W okolicach odkryto ślady osadnictwa pochodzące z okresu epoki kamiennej, brązu i żelaza. Przed XII w. teren ten był zamieszkały przez słowiańskich Pomorzan, a w późniejszym czasie przez Prusów. Ówczesny gród znajdował się prawdopodobnie na wzniesieniu przy drodze Elbląg-Malbork. W 1613 r. podczas okupacji szwedzkiej powstał tu silny szaniec, znacznie rozbudowany nieco później. Posiadał działa, a załoga liczyła 400 osób.
Powstanie Jegłownika wiąże się z komturem elbląskim Henrykiem Reussem, który w połowie XV w. nadał 13 włók ziemi pięciu osadnikom. Dalsze zasiedlanie tego rejonu nastąpiło w następnym wieku. Chałupnik oznaczał chłopa posiadającego chałupę z obejściem i ogrodem, ale nieposiadającym ziemi i zobowiązanego do pracy pańszczyźnianej na rzecz dworu. Natomiast ówczesna włóka chełmińska odpowiada niemal 18 obecnych hektarom.
Początkowo chałupy były rozrzucone na znacznej przestrzeni i na niej powstały trzy osady. Umiejscowione na terenie wykarczowanego na polecenie rady miasta Elbląga lasu świerkowego. Były to: Jegłownik, Rybica i Kościelisko. Jegłownik do 1945 r. nazywał się Fichtohorst. W latach 1945-1949 r. nazywano go Jodłowem, a trzy osady złączono w jedną. W 1949 r. wieś obdarzono obecną nazwą.
Kościół W najstarszej części obecnego Jegłownika - Kościelisku - w 1641 r. wzniesiono kościół protestancki. Nowy kościół istniejący do dziś wzniósł w 1804 r. Jerzy Jakubowski. Świątynia jest konstrukcji szkieletowej, a wieża powstała pod koniec XIX w.
Wewnątrz kościoła znajduje się tęcza z końca XVII w. w kształcie łuku. Ołtarz wraz z amboną pochodzą z końca XVIII w. Prospekt organowy pochodzi z 1751 r., zaś same organy są młodsze, pochodzą z 1912 r., a wykonała je elbląska firma Orgelbauanstalt A. Terletzki, Jnh. Ed. Wittek, mająca swą siedzibę w Elblągu przy ul. Studziennej.
Przy kościele znajduje się cmentarz parafialny, a przy wejściu ustawiony jest obelisk z lat 20. XX wieku poświęcony żołnierzom pruskim poległym w I wojnie światowej i pochodzących z tej parafii.
Pomnik poległych w I wojnie światowej mieszkańców Jegłownika (fot. autor)
Szkoły Pierwsza szkoła powstała w Jegłowniku w 1834 r., ale jej budynek wkrótce spłonął. Nowy budynek powstał w 1880 r. W 1945 r. szkoła mieściła się w trzech budynkach usytuowanych przy ul. Malborskiej. W związku z opóźnieniem edukacyjnym uczniowie przerabiali w jednym roku program z dwóch lat. Wieczorem zaś uczyli się dorośli, bo analfabetyzm był wtedy powszechny, nie tylko zresztą w tej wiosce, ale w całym kraju. Do walki z analfabetyzmem zaangażowano nawet uczniów starszych klas licealnych.
W 1964 r. w związku z akcją Tysiąc Szkół na Tysiąclecie oddano nowy budynek szkolny. Przy okazji szkoła otrzymała salę gimnastyczną, boisko i świetlicę, w której uczniowie mogli spożywać posiłki. W rok później szkole nadano imię „Obrońców Westerplatte”.
W latach 60. została powołana w Jegłowniku Szkoła Przysposobienia Rolniczego, przemianowana później na Zasadniczą Szkołę Rolniczą. We wsi były i są gospodarstwa indywidualne.
W Jegłowniku podobnie jak w Wiktorowie stal wiatrak typu holender, niestety on również spłonął - w 1969 r.
Ochotnicza Straż Pożarna
We wsi działa Ochotnicza Straż Pożarna założona w 1949 r., jej założycielem był Jan Bożejewicz. Niestety, nie można obecnie odtworzyć szczegółowej historii tej straży, ponieważ materiały zaginęły podczas jednego z włamań do remizy.
