Jak cesarskie dzieci spędzają czas w Kadynach?
Z Kadyn (niem. Cadinen) otrzymaliśmy takie oto wieści: W środę pogoda dopisała i cesarskie dzieci mogły spędzić czas na świeżym powietrzu. Książę Joachim* udał się przed południem w towarzystwie swojego nauczyciela, pana Porgera, autem szosą do Tolkmicka (niem. Tolkemit). Wspomniano również, że książę we wtorek podczas wyprawy do Krynicy (niem. Kahlberg), która jak wiadomo, odbyła się statkiem wypływającym z Tolkmicka, wysiadł przed miastem Tolkmicko i udał się w towarzystwie tegoż samego pieszo na przystań, by nikt go nie rozpoznał. Księżniczka* z kolei spędziła czas we włościach cesarskich, gdzie dwa razy odwiedziła dworską kuźnię. W środowe przedpołudnie do Kadyn specjalnym statkiem przybyła grupa konfirmantów* ewangelickiej parafii z Piławy (niem. Pillau, dzisiejszy Bałtijsk) ze swoimi bliskimi pod przewodnictwem pastora Köhlera. Księżniczka była właśnie w kuźni, gdy przybyła wycieczka. Wycieczkowicze ustawili się przy kuźni, a kapłan wygłosił mowę, która zakończyła się toastem za domostwo panujących władców. W międzyczasie ze swojej wyprawy przybył książę Joachim, tak więc wycieczkowicze mieli okazję zobaczyć i jego. Księżniczka zabrała dzieci kowala na wóz z mlekiem, podjechała wozem pod drzewo, zerwała gałęzie i udekorowała dzieci kowala liśćmi. Huśtawka w parku sprawiła cesarskim dzieciom wielką przyjemność. Po południu przy pięknej pogodzie książę i księżniczka udali się znów na wycieczkę do Krynicy. O godzinie 16 statek odpłynął wraz z cesarskimi dziećmi i innymi ważnymi osobistościami. W Krynicy znów nie obyło się bez zabaw. Przed godz. 19 statek wyruszył z Krynicy w drogę powrotną do Kadyn, dokąd przybył około godz. 20. Cesarzowa* wraz z książętami Augustem Wilhelmem* i Oskarem* przybędzie do Kadyn w przyszły wtorek wczesnym rankiem (AZ, piątek, 11.07.1902 r.).
* Joachim Franciszek Humbert (17 grudnia 1890–18 lipca 1920) - książę Prus. Najmłodszy syn cesarza Wilhelma II i jego żony cesarzowej Augusty Wiktorii – Wikipedia
* Wiktoria Ludwika Adelajda Matylda Charlotta (13 września 1892–11 grudnia 1980) - księżniczka Prus, księżna Hanoweru i Brunszwiku. Była jedyną córką i siódmym dzieckiem cesarza Wilhelma II Hohenzollerna i cesarzowej Augusty Wiktorii – Wikipedia
* konfirmant oznacza osobę przystępującą do konfirmacji, czyli sakramentu w Kościele Ewangelicko-Augsburskim, podobnego do bierzmowania w Kościele katolickim.
* Augusta Wiktoria Fryderyka Ludwika Feodora Jenny - (ur. 22 października 1858 w Dłużku, zm. 11 kwietnia 1921 w Doorn w Holandii) - królowa Prus i cesarzowa niemiecka jako żona Wilhelma II, ostatniego władcy Prus i Niemiec – Wikipedia
* August Wilhelm Henryk Günther (29 stycznia 1887–25 marca 1949), zw. Au-Wi - niemiecki książę, wyższy rangą oficer SA. Czwarty syn pruskiej pary książęcej, cesarza Fryderyka Wilhelma i cesarzowej Augusty Wiktorii – Wikipedia
* Oskar Karol Gustaw Adolf (27 lipca 1888–27 stycznia 1958) - książę Prus. Piąty syn cesarza Wilhelma II i cesarzowej Augusty Wiktorii – Wikipedia.
Koncert niewidomego pianisty z Lipska
Wczoraj w Resursie Mieszczańskiej odbył się koncert niewidomego pianisty Emila Fischera z Lipska (niem. Leipzig). Pianiście towarzyszyły panna Anna Lubowski i panna Paula Gallandi z Królewca (niem. Königsberg). Pora roku nie jest najszczęśliwsza dla tego typu imprez i dało się to wczoraj odczuć w najwyższym stopniu, ponieważ frekwencja była słaba. W wydarzeniu udział wzięło nie więcej niż 60 osób. […] Ponieważ my, zdrowi ludzie, nie mamy pojęcia o trudnościach, z jakimi boryka się osoba niewidoma podczas gry na pianinie, powinniśmy powstrzymać się od szczegółowej krytyki umiejętności technicznych pianisty i podkreślić jedynie, że mamy prawo oczekiwać cieplejszych i bardziej wrażliwych akordów. […] Bardziej podobała nam się jednak gra panny Lubowski. Jest ona skrzypaczką, która łączy wnikliwe zrozumienie muzyki z umiejętną techniką. Akompaniament panny Gallandi dostosował się do skrzypiec dyskretnie i pewnie (AZ, sobota, 12.07.1902 r.).
Co tydzień cytujemy i tłumaczymy fragmenty artykułów z gazet, które ukazywały się w Elbingu, tym razem z pierwszego dziesięciolecia XX wieku. Obecnie przywołujemy publikacje z gazety Altpreußische Zeitung" i "Elbinger Neueste Nachrichten". Korzystamy ze zbiorów cyfrowych Biblioteki Elbląskiej.
