Cofnijmy się do 2011 r. W związku z realizacją miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dzielnicy mieszkaniowej Modrzewina Północ czterem ulicom w tej części Elbląga nadano następujących patronów: Józef Lassota, Józef Karpiński, Włodzimierz Sierzputowski, Aleksandra Gabrysiak Już wcześniej przyjęto zasadę nadawania ulicom na Modrzewinie nazw w postaci nazwisk osób zasłużonych i związanych z Elblągiem.
Plan związany z utworzeniem w tym miejscu dzielnicy mieszkaniowej nie udał się – delikatnie rzecz ujmując. Pewną ciekawostką jest fakt, że próżno szukać tych ulic na Modrzewinie, fizycznie nie powstały. Rada Miejska we wrześniu ubiegłego roku zdecydowała się zmienić MPZP zmieniając funkcje mieszkaniowe na tereny obiektów produkcyjnych, składów i magazynów i/lub zabudowy usługowej. „W związku z powyższym zaistniała konieczność uchylenia nazw czterech ulic: Józefa Lassoty, Józefa Karpińskiego, Włodzimierza Sierzputowskiego, Aleksandry Gabrysiak.” - czytamy w projekcie uchwały.
Patroni swoje ulice „stracą na chwilę”. W innym miejscu Modrzewiny Północ jest obecnie opracowywany Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego (do sporządzania którego przystąpiono Uchwałą Nr XXX/880/2023 z 27 kwietnia 2023r.). Po jego uchwaleniu Józef Lassota, Józef Karpiński, Włodzimierz Sierzputowski, Aleksandra Gabrysiak zostaną patronami ulic w tamtym rejonie miasta. Przynajmniej tak obiecują urzędnicy.
Józef Lassota (1901-1983) – historyk i bibliotekarz, poza obowiązkami zawodowymi, podejmował prace społeczne związane z jego największą pasją życiową, to jest badaniami naukowymi historii Elbląga – szczególnie kultury miasta okresu staropolskiego. Sekretarz Elbląskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Historycznego, twórca „Rocznika Elbląskiego”. Postać znana i ceniona w kręgu historyków Polski Północnej. Był przez całe lata w środowisku elbląskim czołowym społecznikiem dużego formatu, któremu na sercu leżało dobro jego miasta.
Józef Karpiński (1921-1977) – muzyk, twórca szkoły muzycznej, chóru i orkiestry szkolnej, które uświetniały uroczystości miejskie i państwowe, a coroczne popisy należały do najważniejszych wydarzeń kulturalnych Elbląga. Autor adaptacji hejnału elbląskiego. Pasją Józefa Karpińskiego było prowadzenie dużych zespołów muzycznych. Po niezwykle udanym przedstawieniu widowiska „Baśń Zimowa” (wystawione 28 lutego 1960 r.) Józef Karpiński postanowił przygotować „operę dziecięcą”. Wszystkie utwory były wielkim sukcesem, rozsławiającym Elbląg w kraju i za granicą, a kompozycje grane były w Polskim Radiu.
Włodzimierz Sierzputowski – architekt, w listopadzie 1946 r. objął funkcję kierownika inspekcji Budowlanej Zarządu Miejskiego w Elblągu, od 1948 r. pracował jako delegat Konserwatora Wojewódzkiego w Gdańsku na miasto i powiat Elbląg. Jako konserwator zabytków uratował od zagłady wiele bezcennych zabytków architektonicznych Starego Miasta (klisze fotograficzne ulic miasta). Przejął i zabezpieczył odnaleziony w Zamechu Sztandar Hołdowniczy wojsk elbląskich dla Króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Przyczynił się do odbudowania kamieniczek przy ul. Wigilijnej i zorganizowania w nich Elbląskiego Muzeum. W 1957 r. organizował elbląski oddział Polskiego Towarzystwa Historycznego, był pomysłodawcą i zorganizował Komitet Redakcyjny „Rocznika Elbląskiego”.
Aleksandra Gabrysiak – Doktor Ola, tak nazywano ją w Elblągu, była inicjatorką i organizatorką Domu Samotnej Matki, a także hospicjum. Zrewolucjonizowała styl pracy Poradni Trzeźwości w Elblągu. Ratowała samobójców, pomagała odnajdować sens życia narkomanom i alkoholikom. Służyła pomocą osobom zwalnianym z więzienia, odwiedzała więźniów. Aleksandra Gabrysiak została zamordowana 6 lutego 1993 r. w Elblągu. Pamięć o tej niezwykłej osobie może stać się okazją do kształtowania właściwych postaw społecznych, do niesienia pomocy ludziom najbardziej potrzebującym.
