13 grudnia, 40 lat temu...

To może trochę inaczej niż większość komentarzy. Stan wojenny był, trudno, stało się. Zginęli ludzie, inni ucierpieli bardziej lub mniej. Kazdy kto pamięta tamten czas, pamięta to co najbardziej go dotyczyło, dotknęło, zabolało. My czasu nie cofniemy, nie zwrócimy nikomu życia, ani nie zatrzemy przykrych przeżyć. Jedyne co możemy zrobić to PAMIĘTAĆ i zrobić wszystko żeby to się nigdy nie powtórzyło. Nie potrzebne są komentarze pełne zła, nienawiści i pretensji o wszystko do wszystkich. Nasza pamięć i szacunek zupełnie wystarczy.

@Aso - Co Ty bredzisz spójrz co wypisuje o tym wszystkim ten lewak on gdyby mógł każdemu z inicjatorów tego tragicznego wydarzenia dałbym order i dożywotnią emeryturę przynajmniej 50 tys zł a Ty piszesz o pojednaniu? Powiedz to rodzinom pomordowanym zaginionym którzy do dziś nie mogą zapalić znicza na grobie bliskich bo grobu nie ma. Powiedz dzieciom którym zabrano dzieciństwo ludzie potrącili pracę byli napiętnowani przez lata żyli w nędzy a teraz patrzą jak ich oprawcy na starość żyją w luksusach a towarzysz Koliński nadal wychwala ten ustrój

@Aso - Nie może być pozwolenia na to podejście "no trudno stało się", winni powinni być rozliczeni, a nie z honorami żyć. Sama pamięć nie wystarczy, tym bardziej, że to było 40 - 51 lat temu (stosunkowo nie dawno)i do dzisiaj żyją osoby które w tamtym okresie były dziećmi pozbawionymi np. rodziców, babci czy dziadka, nie mieli okazji przez tych zbrodniarzy, iść z ojcem nacspacer w parku, nie mieli okazji by ojciec ich uczył jazdy samochodem, ich ojca czy matki nie było już w najważnijszych momentach życie. Więc nie może być "no trudno".