300. premiera u Sewruka, czyli teatr w czasie pandemii

Byłam dzisiaj na spektaklu. Uwielbiam Teatr w Elblągu, ale ten spektakl to niewypał. Scenariusz kiepski, nudny. Aktor grający głównego bohatera śpiewa dobrze, ale bez charyzmy, nie ma tego czegoś. Momentami miałam wrażenie, że sam nie był przekonany do tej postaci. A tym samym nie przekonał mnie. Historia sama w sobie dziwna. Humor momentami żenujący. Spektakl ratuje świetna muzyka i wyraziste role drugoplanowe Piotra Szejna, Mikołaja Ostrowskiego czy Artura Hauke. Dobrze było jednak po tak długim czasie wrócić do Teatru. Z niecierpliwoscia czekam na kolejne tytuly.

@AnnaS. - Dziwne bo ja odbieram inaczej glowny aktor właśnie ma to cos super Slawek sie nadawal do tej roli przejscia z jednej sceny do drugiej rewelacja, glos nietuzinkowy. .. wszyscy aktorzy wielki pokłon byliscie uroczy mimio trudnych czasow z jakimi sie stykamy daliscie rade i choc na chwile mozna bylo poczuc ze jeszcze wszystko moze sie zmienic!!!