SIBO- przyczyny, objawy, diagnostyka

Czym jest SIBO?

SIBO jest schorzeniem, w przypadku którego dochodzi do przerostu bakteryjnego w obrębie jelita cienkiego lub pojawienia się w nim nietypowych bakterii, lub archeonów normalnie żyjących w jelicie grubym.

Schorzenie często pojawia się wraz z chorobami współistniejącymi i nierzadko daje niejednoznaczne, trudne do zdiagnozowania symptomy.

Objawy schorzenia

SIBO może generować objawy ze strony układu pokarmowego, ale też neurologiczne, a nawet psychiczne. Do najczęściej występujących objawów ze strony układu pokarmowego należą:

Wzdęcia.
Gazy.
Bóle i skurcze brzucha.
Przewlekłe wodniste lub tłuszczowe biegunki.
Zaparcia.
Refluks.
Zaburzenia wchłaniania tłuszczów i rozpuszczalnych w nich witamin A, E, D i K.
Witamin z grupy B, co w przypadku niedoboru witaminy B12 może w drastycznych przypadkach prowadzić do niedokrwistości.

Pośród najczęściej występujących objawów neurologicznych i psychicznych występują:

Chroniczne zmęczenie.
Bóle głowy.
Zaburzenia widzenia.
Drętwienie rąk i nóg.
Problemy z koncentracją.
Zmiany nastroju.
Objawy lękowe i depresyjne.

Ponadto SIBO może dawać takie symptomy jak:

Niezamierzony spadek masy ciała.
Zmiany skórne w postaci trądziku i trądziku różowatego przy zaawansowanym stadium choroby.
Stany zapalne i bóle stawów.
Obrzęki.
Uszkodzenie wątroby.
Bardzo bolesne kłębuszkowe zapalenie nerek.

Czynniki generujące SIBO

SIBO może występować u dzieci i osób zdrowych. Istnieją jednak czynniki, które sprzyjają nadmiernemu namnażaniu się bakterii. Do typowych generatorów schorzenia należą:

Zaburzenia w anatomicznej budowie jelit takie jak uchyłkowatość jelita cienkiego.
Zmiany jelita cienkiego spowodowane operacją- takie jak zrosty jelitowe.
Bariatria- chirurgiczne zmniejszenie żołądka związana z leczeniem otyłości.
Nieprawidłowa dieta.
Zbyt mała ilość kwasu żołądkowego.
Zaburzenia immunologiczne.
Przyjmowanie niektórych leków jak opioidy, inhibitory pompy protonowej i leki na żołądek.
Podeszły wiek.

Przyczyny choroby

Przyczyny SIBO nie zostały jeszcze szczegółowo poznane. Często są one złożone i wieloczynnikowe. Jednakże do najczęściej wymienianych należą:

Zaburzenia perystaltyki jelit i trawienia mające miejsce przy zespole jelita drażliwego- IBS.
Przewlekłe zapalenie trzustki.
Nieleczone choroby pasożytnicze.
Choroby autoimmunologiczne jak celiaklia czy choroba Leśniowskiego- Crohna.

Schorzenie często towarzyszy też chorobom współistniejącym:

Cukrzycy.
Niedoczynności tarczycy.
Fibromialgii.
Zaburzeniom nerwowo- mięśniowym.
Chorobie Parkinsona.

Ponadto jak dowodzą lekarze Katedry Gastroenterologii i Zaburzeń Odżywiania, Collegium Medicum w Bydgoszczy, Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, II Katedry i Kliniki Alergologii, Immunologii Klinicznej i Chorób Wewnętrznych, Collegium Medicum w Bydgoszczy i Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu w konspekcie medycznym “Zespół rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego- kontrowersje i zalecenia” w badaniach stwierdzono związek między występowaniem SIBO u dzieci a alergią pokarmową powiązaną z alergicznym nieżytem nosa, alergią na mleko krowie i astmą oskrzelową.

Jak zdiagnozować SIBO?

Z reguły stosowaną metodą diagnostyczną w przypadku podejrzenia SIBO jest test oddechowy wodorowo- metanowy. Jest to całkowicie bezpieczne, bezbolesne i nieinwazyjne badanie. Niemniej jednak pozwala na uzyskanie precyzyjnych wyników.

Badanie można zakupić między innymi na stronie internetowej kliniki Polmed pod adresem: https://polmed.pl/badania/uklad-pokarmowy/diagnostyka-sibo-test-wodorowo-metanowy/ i wykonać w jednej z rozmieszczonych w wielu miastach polski placówek przychodni zdrowia. Po uprzednim umówieniu wizyty i zastosowaniu się do wskazówek poprzedzających badanie, zawartych w prospekcie informacyjnym.

Jednakże zawsze należy pamiętać, jak podkreślają wybitni gastrolodzy Eamonna M.M. Quigley, Joseph A. Murray i Mark Pimentel na stronach prestiżowego czasopisma “Gastroenetrology” testy uprawdopodobniają SIBO, wykluczając zarazem inne zaburzenia jelitowe, z którymi schorzenie bywa mylone. Dlatego badania zawsze powinny być wykonywane na zlecenie lekarza, wyniki konsultowane z nim i poprzedzone szerokim wywiadem medycznym.

--- artykuł sponsorowany ---