Pierwszym warunkiem w przypadku ogłoszenia upadłości firmy jest kryterium płynnościowe. Odnosi się ono do utraty zdolności firmy do regulowania swoich bieżących zobowiązań finansowych. W praktyce oznacza to, że jeśli firma nie jest w stanie spłacać swoich długów przez okres dłuższy niż trzy miesiące, można domniemywać jej niewypłacalność. A tym samym ubiegać się o bankructwo firmy.
Musimy jednak zaznaczyć, że jest to tylko domniemanie prawne, które w określonych okolicznościach można obalić. Na przykład, firmy działające sezonowo mogą mieć okresy, w których nie są w stanie regulować zobowiązań, ale jednocześnie ich ogólna sytuacja finansowa nie jest zagrożona. W takich przypadkach sąd może uznać, że tymczasowa utrata płynności nie jest równoznaczna z trwałą niewypłacalnością.
Drugim ważnym warunkiem jest kryterium bilansowe, które dotyczy głównie osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych posiadających zdolność prawną. W tym przypadku niewypłacalność jest stwierdzana, gdy zobowiązania finansowe wobec wierzycieli przewyższają wartość majątku firmy. Co ważne, ten stan musi utrzymywać się przez co najmniej 24 miesiące.
Prawo przyjmuje domniemanie, że jeśli zobowiązania przewyższają aktywa firmy przez tak długi okres, to firma jest niewypłacalna. Jednak również w tym przypadku istnieje możliwość obalenia tego domniemania, na przykład poprzez wykazanie, że istnieje realna możliwość restrukturyzacji i poprawy sytuacji finansowej.
Dla ogłoszenia upadłości wystarczy, że jedna z powyższych przesłanek zostanie spełniona. W praktyce oznacza to, że firma może zostać uznana za niewypłacalną, jeśli albo nie jest w stanie regulować swoich bieżących zobowiązań przez trzy miesiące, albo jej zobowiązania przekraczają wartość majątku przez okres dwóch lat. Najczęściej spotykanym powodem upadłości firm jest jednak kryterium płynnościowe, ponieważ utrata zdolności do regulowania bieżących zobowiązań szybko prowadzi do paraliżu działalności przedsiębiorstwa.
--- artykuł sponsorowany ---