W kalendarzu liturgicznym Kościół katolicki wspomina dzisiaj 22 maja św. Ritę z Cascii, zakonnicę, patronkę trudnych i beznadziejnych spraw. Do ponownego odczytania jej doświadczenia ludzkiego i duchowego jako znaku Bożego Miłosierdzia zachęca również papież Franciszek.
Margherita (której skrócona forma Rita stała się w praktyce jej nowym imieniem) urodziła się w 1367 r. w Cascii w środkowych Włoszech. Wbrew swojej woli musiała poślubić Ferdinando Manciniego, któremu urodziła dwóch synów. Gdy jej brutalnego i awanturniczego małżonka zamordowano w 1401 roku, obaj jej synowie przysięgli krwawą zemstę. Rita modliła się gorąco, aby jej dzieci nie były mordercami, ale synowie umarli w 1402 roku w czasie panującej pandemii nikogo nie zabijając. Choć z trudem znosiła swój los, przebaczyła oprawcom. Chciała wstąpić jako pustelnica do zakonu augustianów w Cascia, ale nie przyjęto jej. Po wielokrotnych odmowach Ritę ostatecznie przyjęto do zakonu w 1407 r.
Prowadziła tam surowe życie pokutne. Ciągle rozważała mękę Pańską, a na znak, że bezpośrednio uczestniczy w tej męce, utkwił jej w czole cierń. Ten znak nosiła od 1432 r. przez 15 lat, aż do śmierci. Ostatnie cztery lata życia spędziła w łóżku, złożona ciężką chorobą. I znowu legenda mówi, że Jezus sprawił jej ogromną radość, ofiarowując jej w środku surowej zimy bukiet pięknych, pachnących róż. Dlatego po dziś dzień utrzymuje się tradycja święcenia „róż św. Rity”.
Św. Rita zmarła w swoim klasztorze augustianek 22 maja 1447 r. Już nazajutrz po jej śmierci miały się dziać cuda za jej wstawiennictwem. Zasłynęła jako orędowniczka spraw trudnych, a nawet beznadziejnych sytuacji życiowych. W dziesięć lat po śmierci jej nienaruszone ciało przeniesiono do zakrystii jej macierzystego klasztoru. W 1937 obok niego wybudowano bazylikę, która natychmiast stała się celem licznych pielgrzymek. W 1627 roku beatyfikował ją papież Urban VIII, a kanonizował w 1900 roku Leon XIII. W ikonografii święta przedstawiana jest w stroju zakonnym – w czarnym habicie i w białym welonie, z cierniem na czole. Jej atrybutami są: dwoje dzieci, krucyfiks, cierń, figa, pszczoły, róża.
Na pamiątkę „cudu róży” do dziś 22 maja każdego roku poświęca się w całym Kościele, gdzie oddaje się Jej cześć tzw. Róże św. Rity. Kult św. Rity rozszerza się również w Polsce. Szczególnym miejscem jest krakowski kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej, gdzie znajduje się ołtarz z posągiem świętej z Cascii.
Od kilku lat szczególne oddawanie czci św. Ricie odbywa się również w Parafii p.w. Wniebowzięcia NMP w Cieplicach rozpoczęło się to od nabożeństw odprawianych 22 maja każdego roku. 5 lat temu zostały zbudowane 4 kapliczki wokół kościoła, z których jedna została poświęcona św. Ricie od tego czasu co miesiąc 22 dnia każdego z miesięcy odbywają się modlitwy do św. Rity z zapisywanymi prośbami i dziękczynieniami.
Od 2 lat Parafia otrzymała św. Ritę jako współpatronkę Parafii obok Matki Bożej Wniebowziętej. W tym roku otrzymaliśmy Relikwie św. Rity, które będą dziś uroczyście wprowadzone do naszego kościoła. Zapraszamy wszystkich czcicieli św. Rity w dzień Jej poświęcony do udziały w tej Uroczystości.
22 V 2024 r.
Św. RITY, Drugorzędny Odpust Parafialny, Parafia w Cieplicach
PLAN UROCZYSTOŚCI
18.45 - Nabożeństwo Majowe przy figurze MB na placu kościelnym
19.00 - Rozpoczęcie przy kapliczce św. Rity
Procesja do kościoła z Relikwiami Św. Rity
MSZA ŚWIĘTA
Na zakończenie błogosławieństwo róż św. Rity wraz z ucałowaniem Relikwii
