Z kolorowych i czarno-białych dokumentów wyłania się obraz miasta, które z powierzchni ziemi znikło w 1945 r. z neogotyckim kościołem Trzech Króli, ratuszem (stał w miejscu, gdzie dziś znajduje się hotel Elzam) i elbląską Starówką - uważaną za jedną z najpiękniejszych w Europie.
Niektóre budynki i miejsca wciąż istnieją - jak siedziba najważniejszego w swoim czasie przedsiębiorstwa Ferdynanda Schichaua, a następnie przejętego przez jego zięcia - Carla Ziese (dziś siedziba największego elbląskiego zakładu przemysłowego Alstom Power) i gęsto obudowane nabrzeża rzeki Elbląg (choć dziś wiele obiektów popadło w ruinę lub nie istnieje).
Duża część materiałów dotyczy prężnie rozwijającego się od przełomu XIX i XX wieku przemysłu elbląskiego. Z miasta portowego Elbląg stał się wtedy miejscem, gdzie w stoczni Schichaua budowano statki, w fabryce Komnicka lokomotywy i automobile i gdzie mieściła się największa w Europie fabryka cygar - Loesera i Wolffa. Na wystawie obejrzeć można nawet miniaturowe modele: skonstruowanej w 1912 r. lokomotywy na parę i dalekobieżnego automobilu produkowanego w Elblągu od roku 1925.
Pierwsza połowa XX wieku to także intensywny rozwój samego miasta. W ciągu niespełna pół wieku liczba mieszkańców Elbląga wzrosła od 53 tysięcy (1901) do 100 tys. w końcu wojny. W Muzeum obejrzeć można kopie gazet wydawanych w języku niemieckim, zaproszenia na koncerty i spektakle prezentowane w Teatrze Miejskim oraz reklamy uroków miasta i okolic.
Zgromadzone na wystawie dokumenty pochodzą ze zbiorów Zrzeszenia Byłych Mieszkańców Elbląga z Niemiec, Szwajcarii i Stanów Zjednoczonych - "Truso" oraz Muzeum Niemiec Zachodnich w Munster, w którym mieści się siedziba zrzeszenia.
Najnowsze artykuły w tym dziale
A moim zdaniem...
A młody umiera...
stały czytelnik "drzazga" jest takim pesymistą, że aż strach pomuśleć, jak to wytrzymują jego bliscy? a może on ich nie ma i dlatego jest taki zgryźliwy?
po prostu drzazga!
Rzeczywiście opinie Drzazgi mogą zdołować największego optymistę. Każda pozytywna informacja o tym co dzieje się w mieście jest zawsze bombardowana. Grunt to dobre samopoczucie.
Przepraszam jeżeli kogoś z Was uraziłem. „Drzazga” w Elblągu zaistniała w latach 50-60... w Głosie Elbląga. Nie wiem kto był autorem „krzywego spojrzenia” w gazecie papierowej. Myślę, że warto czasami spojrzeć na problem np. sarkastycznie i spowodować aby czytelnicy zastanowili się nad treścią artykułu i zajęli stanowisko! Quo vadis Elblążaninie? Jest mi o tyle łatwiej, że nie łączą mnie z redaktorami portElu żadne stosunki.
Lubię uszczypliwości Drzazgi.
Drogi Mister Drzazga
Młody Elbląg nie umiera tak po prostu, Młody Elbląg zachlewa się na śmierć........
mlody elblag sie cofa a nie umiera