Krajobraz początku Zamechu

Hala nr 3 – widok z ulicy Stoczniowej. Hala nr 3a – tu była pierwsza stacja prób turbiny TP2 (rok 1953), a następnie pierwszych turbin TC 25 (rok 1955). Odbywał się tu także montaż i próby okrętowych parowych maszyn tłokowych MC10 – dla statków z serii "Sołdek" a następnie LM 8. Maszyny te były wykonane przez ZUT "Zgoda" Gliwice. Dla zasilania ich parą ustawiano trzy lokomotywy. Dla prób turbin zbudowano w części zachodniej kotłownię z kotłami La Monta. Hale 3b i 3 c były jeszcze w trakcie zabezpieczania i odbudowy.

Hala nr 3 od strony basenu wyposażeniowego. Między halą a nadbrzeżem widoczny jest (niewyraźnie) 200-tonowy dźwig suwnicowy, którym to ładowano te maszyny okrętowe MC 10 i LM8 na barki, którymi płynęły do Stoczni Gdańskiej.Widoczny w dolnym prawym rogu murek to obramowanie gruzów pozostałych po budynku dyrekcji (zbudowanym pod koniec lat trzydziestych) i działu nowych konstrukcji, który po wywiezieniu wyposażenia i dokumentacji został przez zdobywców spalony.

Hala nr 3 od strony rzeki Elbląg.

Hala nr 10 od strony basenu wyposażeniowego. Stan hali nie jest wynikiem działań wojennych lecz dewastacji przy demontażu wyposażenia w celach wywiezienia do ZSRR. Po lewej widoczny wspomniany przy zdj. 2 dźwig suwnicowy. Był tu nowoczesny oddział montażu i produkcji silników Diesla dla budowanych okrętów i łodzi podwodnych, gdyż zakład w Elblągu współpracował ze stocznią Schichau'a w Gdańsku. Widoczny w dolnym prawym rogu murek to obramowanie gruzów pozostałych po budynku dyrekcji (zbudowanym pod koniec lat trzydziestych) i działu nowych konstrukcji, który po wywiezieniu wyposażenia i dokumentacji został przez zdobywców spalony.

Hala nr 10 od strony basenu wyposażeniowego. Stan hali nie jest wynikiem działań wojennych lecz dewastacji przy demontażu wyposażenia w celach wywiezienia do ZSRR. Po lewej widoczny wspomniany przy zdj. 2 dźwig suwnicowy. Był tu nowoczesny oddział montażu i produkcji silników Diesla dla budowanych okrętów i łodzi podwodnych, gdyż zakład w Elblągu współpracował ze stocznią Schichau'a w Gdańsku.

Straż pożarna, garaże i kotłownia – para technologiczna i ogrzewanie. Budynki już nie istnieją. Na terenie zakładu było więcej takiej "cywilnej" – przystosowanej do potrzeb zakładu – zabudowy.

Straż pożarna, garaże i kotłownia – para technologiczna i ogrzewanie. Budynki już nie istnieją. Na terenie zakładu było więcej takiej "cywilnej" – przystosowanej do potrzeb zakładu – zabudowy.

Straż pożarna, garaże i kotłownia – para technologiczna i ogrzewanie. Za garażami widoczna hala nr 20. Budynki już nie istnieją. Na terenie zakładu było więcej takiej "cywilnej" – przystosowanej do potrzeb zakładu – zabudowy.

Hala nr 13 – wtedy kuźnie, hartownie i galwanizernia. Po lewej stronie fragment hali nr 10.

Hala nr 14 – wydział zaopatrzenia, magazyny. Duże białe strzałki wskazują lokalizację schronów przeciwlotniczych - by w wypadku bombardowania wiadomym było, gdzie poszukiwać zasypanych ludzi. W budynku ostatnim po prawej stronie po pożarze hali nr 20 w 1947 roku stacjonował oddział wartowniczy KBW – ochrona zakładu.