A moim zdaniem... (od najstarszych)
Pokazuj od
najnowszych
najnowszych
Największe
emocje
emocje
Dlaczego Wielcy Ludzie odchodza zbyt szybko?!!
Laczmy sie w modlitwie - CZUWAJ!!!
Turek, Pajuka jesteście przyjaciółmi mojego syna, zawsze nimi będziecie. Zawsze będę Was pamiętać, tak wiele nauczyliście nasze dzieci, dzięki Wam tyle pięknych rzeczy przeżyli. Mnie nadopiekuńczą mamuśkę tak wiele nauczyliście i wiele razy pomogliście mi. Kochani chłopcy wierzę, że jesze kiedyś Was spotkam i będę mogła powiedzieć to co czuję. Do zobaczenia. Dziękuję Wam że byliście choć tak krótko.AP
Wolni od zbytniej życia miłosci Wolni od lęku i od nadziei Składamy dzięki krótko, najprosciej Bóstwom, gdziekolwiek one istnieją Za to, że życie nie trwa tu wiecznie Za to, że zmarli spia już bezpiecznie I że najbardziej znużona z rzek W morzu spokojnie skończy swój bieg ...
[']['] ŚMIERĆ JEST DAREM EHHHH CZY JA WIEM... SPOCZWJCIE W POKOJU
Pamiętam, jak Rusek przyprowadził Cię na pierwszą zbiórkę. Pamiętam, dlaczego zostałeś "TURKIEM". Pamiętam, twoje przyżeczenie harcerskie. Pamietam, braterstwo krwi. Pamiętam, morderczą zimową wyprawę po "cały błękit nieba". Pamiętam, spotkania w piwnicy u Kaczora. Pamiętam, Twoje Zobowiazanie Instruktorskie na Bieszczadzkiej ziemi. Pamiętam, zielony sznur na twoim ramienu. Pamiętam, młodych ludzi, dla których byłeś wzorem i autorytetrm. Pamiętam, kiedy zaczełeś iść swoją własną drogą. Pamiętam, Twoją przyjaźń, konsekwencję, solidność, zaradność. Pamiętam, nasze wspólne plany i ostatnie rozmowy. Pamiętam i nigdy nie zapomne, co obiecaliśmy sobie w naszej Kochanej 187 EDHS - "KTO NIE MASZERUJE, TEN ......". Będziemy, trwać i działać, będziemy robić przygody. Będziemy pamiętać..... .
współczuję, bardzo. Martwi jednak fakt, że nieusprawiedliwione czyny( zabawa, chęć przygody, w taką pogodę) obciża też innych. Czy ci , którzy odeszli mieli tego świadomość, że ich ryzyko naraża też innych. Przecież nie wyruszyli na ratunek innym. Nie można też ogłaszać ich świętym tylko dla tego, że już nie żyją Harcerstwo to szkoła mądrości- powinna być. A czy tutaj można mówić o mądrości, roztropności i wielkich cnotach tych ludzi. Jeden dzieciak - 18 lat, drugi 27- powinien zatroszczyć się o młodszych i nie wypływać w taką pogodę. Poza tym czy byli aż tak blisko Boga? Jakiś poprzednik powołuje się na jakieś bóstwa, obojętnie gdzie są. Bóg wie i osądzi sprawiedliwie takie czyny. Poza tym są dwa typy harcerzy to - poperelowskie i t katolickie. Proponuję ogłosić modlitwe za ich dusze a nie robić z nich świętych i bohaterów. Czyn taki bezmyślny( nie oceniam) nie jest godny pochwały, aby za nimi nie poszli na tamtą stronę inni młodzi. Wystarczy tego żalu i dla znajomych i nieznajomych. Młodych zawsze szkoda. Rodzinom wyrazy współczucia. Panie odpuść im i przyjmij do Swego Królestwa. Myślę i piszę o Tym Bogu, który nas wybawił od śmierci wiecznej. Ale trzeba wierzyć w Boga i spożywać Jego ciało, aby nie umrzeć na wieki.
Ja sie dziwie jak to sie moglo stac, żal mi ich byli dobrymi harcerzami i ich bardzo lubilem. Nie moge w to uwierzyć =[ powiedzcie kiedy jest pogrzeb.
Smutna, coś Ci się pomyliło. Nie jesteś na antenie RM. Uszanuj tę wielką tragedię i pozostaw swoje cenne przemyślenia i pouczenia dla siebie. Nikogo one tu nie interesują. Że też zawsza jakaś nawiedzona usiłuje zbić kapital na cudzym nieszczęściu.
giną ci którzy nie powinni :-(((
Kolejne odejście, które poruszyło... Pokój ich duszom ! I kolejna rola "portEl-u" w budowaniu lokalnej społeczności - możliwość przekazania kilku słów o swoich przyjaciołach, kolegach, możliwośc przekazania kilku ostatnich zdań pożegnania do nich, ale pośrednio do nas wszystkich przecież... Wielu z tych młodych i nie tylko ludzi ( a wszystkich komentarzy do tej pory grubo ponad 150 chyba ) nie stać byłoby na nekrologi, a w ten sposób mogą przekazać, że pamiętają, że nie zapomną... Wiele z tych zapisów - abstrahując od naturalnego szoku, żalu, rozpaczy, żałoby - bardzo pięknych, jakby choć w ten sposób można zadośćuczynić odejściu ostatecznemu... Czasem dobrze być razem - tym razem w odczuwaniu smutku i żałoby - choćby tylko myślą, tylko wirtualnie...