"twoje oczy rozwarte szeroko rozstaniem oddalają się i serce za nimi podąża oglądając się raz po raz za siebie oglądając się za siebie"

Dyskwalifikacja to przesada, naprawdę. A słowo „ żenada” zupełnie nie na miejscu. Dziecko natomiast to ani „ kwiatek” ani „ piesek” , skoro tak kurczowo mój przedmówca (czy raczej przed-skryba:)) zamierza trzymać się przepisu. Nie chodzi też, jak myślę, o to żeby zdjęcie było zwyczajnie „ ładne” , ale o to żeby było interesujące, a to takie właśnie jest. Szerszy przekaz… To akurat nie zależy od obrazu a od oka i myśli patrzącego… Nie ujmuje temu zdjęciu wartości fakt, iż brakuje fragmentu zabudowy, która pozwoliłaby zidentyfikować miejsce jako Elbląg lub okolice. Proszę raczej zwrócić uwagę na jakość tego zdjęcia niż na przepisy o „ pieskach i kwiatkach” . Jest świetnie wykadrowane: ścieżka biegnąca lekko skośnie w dal, odcinająca lewą część drugiego planu tworzącego szeroką płaszczyznę, kontrastującą z planem trzecim: odciętym linią krzewów, wznoszącym się i zamykającym perspektywę. Uważam, że zdjęcie jest świetne, a fakt iż ukazuje Wysoczyznę nie ułatwiając identyfikacji ani wieżą ani wierzbą nie jest podstawą ani do nie-patrzenia ani tym bardziej do dyskwalifikacji!

postScriptum