Jak na górze, tak i na dole (Pierwszy plan Kanał Elbląski, grobla, J. Drużno)

Obrazek ten nie nastraja mile, te wodne obszary są zdradliwe wielce. Kiedy zmrok zapada da się głosy słyszeć zewsząd i spod wody nawet. Topielice, nimfy i syreny nawet, w zdradliwej tej postaci swojej, kuszą wędrowców, którzy nieopatrznie trafili w te strony. A uciec tak sobie i oddalić się nie sposób, gdy wody wokoło obszar niezmierzony. Tataraki sennie swoją pieśń śpiewają, kiedy panny wodne wędrowca wołają. Niebezpieczne wielce miejsca są takie kiedy brak rozwagi. Umykać stąd trzeba puki czasu starcza bo później nieszczęście gotowe. Łzy wylane przecież wędrowca nie zwrócą, tylko mgła wieczorna uciszy to miejsce, strzeżcie się więc drodzy bo życia szkoda.