Poezja Parku Modrzewie (cz. 2),

To kolejny cios w moje serce, nie zapuszczam się w te rejony i dobrze, bo nie mam czego żałować, ciężko tu znaleźć motyw do uchwycenia ciekawego kadru w takim przypadku zalecam rezygnację z tworzenia tak marnej poezji. Moja nota jest równie marna jak Twoja twórczość:(

ziomek (2004.12.12)

Do moderacji

Odpowiedz

ludzie, czy wy naprawde jestecie tak "ubodzy" artystycznie? ;) to zestawienie dwoch "poezji", to taka groteska ;P oczywiscie to tylko moje zdanie :)

sy (2004.12.12)

Do moderacji

Odpowiedz

czytając powyższe wypowiedzi można wysnuć wniosek, że recenzenci kierują się zasadą: ”brzydki obiekt = brzydkie zdjęcie”

MaRS (2004.12.12)

Do moderacji

Odpowiedz

Sztuką jest wydobycie z brzydoty piękna. Szkaradna, betonowa, zapomniana budowla nagle ożyła kolorami. Właśnie te kolory w zestawieniu z geometrią konstrukcji stają się dla mnie poezją.

Asia (2004.12.12)

Do moderacji

Odpowiedz

Wszystko zależy od wyobraźni, tak jak chcemy widzieć świat tak będziemy go widzieć.

ziomek (2004.12.12)

Do moderacji

Odpowiedz

I tak wiadomo kto wygra. Nie warto wysyłać zdjęć, poczekajmy na mistrza Daniele.

Mag (2004.12.12)

Do moderacji

Odpowiedz

Co my tu mamy? Mamy cykl złożony z dwoch zdjęć" Poezja Parku Modrzewie 1" i " 2 ", to jest cykl, podkreslam to, bo czytam, ze reszta nie czyta, a więc jest niedoinformowana. Autor pokazuje rzeczywistą poezję w zdjeciu nr 1, natomiast wątpliwą poezję w zdjeciu nr 2. Na zasadzie kontrastu pokazuje nam piękno i brzydotę fatalnego już parku( bo to nire to, co nawet po wojnie( jak mawiała babcia).Osobiście wybieram zdjęcie zbramki numer dwa, bo jest mniej banalne.

Izabelka (2004.12.12)

Do moderacji

Odpowiedz

Dodaj zdjęcie Laureaci konkursu Fotka miesiąca