UWAGA!

[X]

Komentuj korzystając ze swojego nicka. W tym celu Zaloguj się kontem portElu lub Facebooka
lub zarejestruj konto na portElu.
Anuluj

Radiostacja AP-5 została zaprojektowana przez polskiego inż. Tadeusza Heftmana. Jej atutem były stosunkowo niewielkie rozmiary oraz możliwość szybkiego złożenia i rozłożenia. AP-5 jest też powszechnie uważana za jedną z najlepszych radiostacji wyprodukowanych podczas II WŚ. Od momentu jej zaprojektowania i zbudowania pierwszego egzemplarza w 1943 r. wywiad brytyjski dostarczał ją ruchom oporu w wielu krajach okupowanej Europy, w tym także polskim. Urządzenia trafiły na teren Rzeczpospolitej w trakcie zrzutów lotniczych w 1944 r. Radiostacje projektu Heftmana miały formę aluminiowej skrzynki z odchylaną pokrywą. Były zasilane z sieci prądem zmiennym o napięciu 120/220 V lub też z baterii akumulatorów, przetwornicy wibratorowej czy ręcznego generatora. Maksymalny zasięg urządzenia wynosił aż 1,5 tys. km. Była zatem w stanie zapewnić łączność z Wyspami Brytyjskimi (odległość w linii prostej między Krakowem a Londynem wynosi nieco ponad 1,4 tys. km). Radiostacja działała w trzech zakresach: 2-4,4-8 i 8-16 MHz. Polska wersja urządzenia wykorzystywała zasięg 12-14 MHz, w wersji brytyjskiej wystarczało 8 MHz. Jako anteny stosowano m. in. przewody o długości 13 m z przeciwwagą. Waga całej radiostacji wynosiła ok.6 kg, jej wymiary to 280 × 210 × 100 cm

Qpamięci