Muzeum za kurtyną

Zachodzę w głowę, czy Pan Siedler posiada chociaż jakiekolwiek strzępki poczucia wstydu? Jakieś podstawowe myślenie o tym, że jak mi się za coś podziękowało, to schodzę ze sceny z twarzą i pokazuję wszystkim środkowy palec, a nie pcham się tam, gdzie pasuję, jak grudzień do maja? Jakim trzeba być człowiekiem, bez żadnej dumy, żeby udawać, że wszystko jest okej? I tylko muzeum żal...

zazazu