Fragment książki K. Szczuki

Bo to takie proste.. skrytykować kogoś, zmieszać z błotem i wyśmiać, kto chce coś zmienić, kto głośno i wyraźnie mówi o PRAWDZIE, nie zawsze wygodnej. nie zawsze miłej dla ucha... Przecież to takie banalne, powiedzieć, że głupia baba. (Chociaz o mądrzejsze trudno). Zazdrość?Na pewno. ale przede wszystkim - brak wiedzy, świadomości. No i ta wspaniała, jakże polska cecha - skrytykować wszystkich i wszystko. Żeby czuć się lepiej, pewniej, żeby samemu sobie poprawić humor. Żeby w swoich własnych oczach lepiej wyglądać. Bo krytykując kogoś, kto osiągnął sukces, kto jest mądry, wykszttałcony, kto ma swoje zdecydowane poglądy i nie boi się mówić prawdy nie stajemy się lepsi. A wręcz odwrotnie. A prozmawiać o ważnym problebie?? Kto to potrafi... Najłatwiej wyśmiać tego, kto podejmuje temat. Strach przed odsłonięciem swoich wad (braku wiedzy i elokwencji), strach przed przyznanniem racji. Przed spojrzeniem prawdzie w oczy... To wcale nie jest śmieszne. To w bardzo złym świetle stawia nasz naród.

kobieta